Кояш көлмәс,
Корыч эремәс ялкынсыз.
Ирне утлы ялкыннарда яндырып,
Кол иткән дә,
Гөл иткән дә хатын кыз!
Хатын-кызлар табыннарнын бизәге,
Җирдә булган бөтен ямьнең үзәге.
Илләрне да бар иткән hәм зур иткән.
Хатын-кызның барчасы hәм гүзәле.
Хатын-кыз-ул нур чәчкәседәй сабый,
Назлы иркә, баллардан татлы җаный.
Ул - иң газиз күз нурыбыз, пакь Ана.
Бар гүзәллек тә алардан башлана.
